Lukas Podolski.

Sylka.

Lukas Podolski (ur. 4 czerwca 1985 w Gliwicach jako Łukasz Podolski) – piłkarz niemiecki polskiego pochodzenia grający obecnie w klubie FC Köln i w reprezentacji narodowej Niemiec na pozycji napastnika.

Zainteresowanie futbolem zaszczepił w młodym Łukaszu jego ojciec Waldemar Podolski, który w przeszłości również grał zawodowo w piłkę nożną w takich klubach jak Górnik Knurów, ROW Rybnik i Szombierki Bytom (Waldemar Podolski w 1980 roku zdobył z tą drużyną mistrzostwo Polski). Jego matka grała w piłkę ręczną w klubie Sośnica Gliwice[1].

Do Niemiec przeprowadził się z rodzicami w 1987. Pomimo, że od drugiego roku życia mieszka w Niemczech, zachował silne więzi z Polską (szczególnie z Górnym Śląskiem, gdzie mieszka jego rodzina i z którą utrzymuje kontakt[2]). W języku polskim rozmawia też z Miroslavem Klose. Jego dziewczyna Monika, z którą ma syna Louisa (ur. 14 kwietnia 2008), jest Polką.

Podolski rozpoczynał swoją karierę w zespole FC 07 Bergheim, gdzie grał w latach 1991–1995[6]. W roku 1995 przeniósł się do FC Köln, gdzie występował do roku 2006. Od 1 lipca 2007 do 30 czerwca 2009 był zawodnikiem Bayernu Monachium.

Wraz z kadrą niemiecką brał udział w turniejach finałowych Euro 2004 i Euro 2008 oraz w Pucharze Konfederacji w 2005.

Jako członek niemieckiej kadry na Mundialu 2006, zdobył bramkę w meczu z Ekwadorem oraz dwie bramki w meczu ze Szwecją w 1/8 finałów. Został wybrany najlepszym piłkarzem młodego pokolenia na tym mundialu.

Na Mistrzostwach Europy 2008 zdobył dwie bramki w meczu z Polską (w 20. i 72. minucie spotkania) i bramkę w meczu z Chorwacją (w 79. minucie), miał też dwie asysty. Został wybrany przez Komisję Techniczną UEFA do drużyny turnieju.

W styczniu 2009 roku uzgodnił warunki kontraktu z 1. FC Köln, zgodnie z którym od 1 lipca 2009 jest zawodnikiem drużyny, w której występował przed przejściem do Bayernu Monachium.

Według nowych zliberalizowanych przepisów FIFA piłkarz, który wystąpił w młodzieżowej reprezentacji narodowej, zachował ciągle prawo wyboru dorosłej reprezentacji narodowej. Warunkiem jest podwójne obywatelstwo podczas pierwszego meczu w reprezentacji młodzieżowej. Podczas pierwszego występu w niemieckiej kadrze narodowej juniorów U-17 Łukasz posiadał paszport niemiecki. Zgodnie z art. 34 Konstytucji RP jest on również obywatelem Polski, gdyż nigdy nie zrzekł się posiadanego od urodzenia polskiego obywatelstwa.

Na łamach Tempa w wydaniu z 18 grudnia 2003, zadeklarował swoje chęci grania w polskiej reprezentacji. Trener Edward Klejndinst kilkakrotnie rozmawiał z nim telefonicznie. Piłkarz potwierdził chęci.

Jak twierdzi Lukas Podolski, nikt nie złożył mu propozycji grania w biało-czerwonych barwach, gdy mógł jeszcze wybrać grę w polskiej reprezentacji.

_____

Dowody na to , że Luks nie wyparł się pochodzenia Polskiego:
- utrzymuje stały kontakt ze swoją rodziną, która mieszka w Polsce.
- podczas wszelkiego rodzaju meczy nie śpiewa hymnu Niemiec.
- mimo zakazu po katastrofie w Smoleńsku zagrał z czarną przepaską na ramieniu.
- Jego żona Monika jest Polką a on sam często używa j.polskiego.
- Wyraził chęć grania w Reprezentacji Polski jednak nie dostał żadnej propozycji.

Sylka.

[Nota] "Trzecie miejsce to sukces" - L.Podolski.

Lukas Podolski twierdzi, że brązowy medal Niemców na mundialu w RPA trzeba traktować jako spore osiągnięcie. -

'Trzecie miejsce to sukces, nawet jeśli chcieliśmy więcej. Możemy być dumni'

- powiedział piłkarz urodzony w Polsce.

Napastnik 1. FC Koeln nie mógł wystąpić w zwycięskim meczu Niemców z Urugwajem (3:2), gdyż zachorował na grypę. Jednak brązowy medal dla ekipy Joachima Loewa, to także jego zasługa. We wcześniejszych meczach "Poldi" był kluczowym graczem swojej drużyny. Zdobył dwa gole i zaliczył dwie asysty.

źr. futbolnews.pl

Lizak

<center>Włoski gigant zainteresowany Podolskim

Według dziennika "Corriere dello Sport" AC Milan z uwagi na to, że nie sprowadzi na San Siro Zlatana Ibrahimovica swoją uwagę skupił na Lukasie Podolskim. Napastnik FC Koeln przykuł uwagę "Rossonerrich" po udanych występach na Mistrzostwach Świata w RPA.

25-letni zawodnik pochodzący z Polski w poprzednim sezonie tylko 2 razy trafiał do siatki rywali w meczach Bundesligi. Mimo tego selekcjoner reprezentacji Niemiec Joachim Loew zdecydował się wziąć na mundial snajpera z Kolonii, a ten odwdzięczył się dobrą grą.

Sprowadzenie Podolskiego do Milanu zależy jednak od ewentualnego odejścia holenderskiego napastnika Klaasa Jana Huntelaara. Reprezentant Niemiec jest wyceniany na 12 milionów euro.</center>

Sylka.

Wooow no proszę. Fajnie, że już większe kluby interesują się Poldim Wink

. Życze mu jak największej kariery Wink

. Tylko szkoda , że docenili go nopiero po Mundialu a nie wcześniej. Rolling Eyes

it'smeK.

Dowody na to , że Luks nie wyparł się pochodzenia Polskiego:
- utrzymuje stały kontakt ze swoją rodziną, która mieszka w Polsce.
- podczas wszelkiego rodzaju meczy nie śpiewa hymnu Niemiec.
- mimo zakazu po katastrofie w Smoleńsku zagrał z czarną przepaską na ramieniu.
- Jego żona Monika jest Polką a on sam często używa j.polskiego.
- Wyraził chęć grania w Reprezentacji Polski jednak nie dostał żadnej propozycji.

unkt o Katastrofie - wielki szacun! Na serio!

Maddie

Eeee A.C. Milan? Jakoś nigdy nie przepadałam za tym klubem, ale cieszy mnie bardzo fakt, że jego kariera może się rozwinąć. Bo należy mu się to. Smile

it'smeK.

Jej ja nie oglądałm meczu o trzecie miejsce, a tu czytam że Lukas nie grał! Jej, nie wiedziałam, naprawdę nie:) A to, że jego kariera moze się roziwnąc to bardzo doooobrze! Smile

Cieszymy się! Wink

kreska.

o 3 miejsce żaden "polak"nie grał Wink

fajnie że Milan się nim interesuje Wink

Sylka.

Podolski: Na Śląsku jestem jak swój!
wywiad z dn. 02.08.2010.r

PRZEGLĄD SPORTOWY: Kiedyś powiedział pan, że na koniec kariery chce zagrać w Górniku Zabrze. Nadal ma pan taki plan?
LUKAS PODOLSKI: Skoro tak powiedziałem, to znaczy, że tak będzie. Zobaczymy jeszcze, jak ułoży się moja kariera. Za kilka lat będę wiedział więcej.

PS: Skąd się wzięła miłość do Górnika, a nie na przykład do Piasta Gliwice?
LP:Kiedy byłem mały, to Górnik miał bardzo mocną drużynę i trzeba było wręcz przychodzić na mecze. Cała rodzina była za Górnikiem, więc i ja zostałem jego kibicem. Na dodatek mieliśmy bardzo blisko na stadion, więc tym bardziej chciało się przychodzić na mecze.

PS: Serce pana bolało, kiedy Górnik spadał rok temu do pierwszej ligi?
LP:Oczywiście, było mi przykro, ale na szczęście teraz udało się wrócić do ekstraklasy. W Zabrzu trzeba koniecznie zbudować mocny zespół, który w tym sezonie utrzyma się w lidze, a w kolejnych latach będzie zajmował coraz wyższe miejsca w tabeli.

PS: Na stadionie Górnika Zabrze z całą pewnością czuje się pan niczym na obiekcie 1. FC Köln. Wszędzie pan może wejść, wszyscy pana znają.
LP: Znam ten stadion na pamięć. Górnik był zawsze moim klubem, często tu przychodziłem popatrzeć, jak trenują piłkarze, bywałem na wielu meczach. Z czasem byłem wpuszczany do budynku klubowego, szatni i nauczyłem się wszystkiego.

PS: Do tej pory najlepszym piłkarzem z Sośnicy był Włodzimierz Lubański. Pan go pewnie zaraz przebije pod względem liczby meczów i goli w kadrze.
LP:Nie patrzę na osiągnięcia Lubańskiego, tylko na moje. Powoli zbliżam się do setnego meczu w reprezentacji, co zawsze jest wielkim sukcesem. Ale na osiągnięcia innych nie zwracam uwagi.

PS: Myśli pan o dogonieniu Lothara Matthäusa, który w kadrze RFN wystąpił aż 150 razy?
LP:No, ale on miał 38 lat, gdy jeszcze występował w reprezentacji. Na razie celem jest sto meczów, a potem będę się zastanawiać co dalej. Nie wiem, co będzie za dziesięć lat, żeby już teraz określić, czy pobiję jego rekord.

PS: Da się porównać finały mistrzostw świata w Niemczech z mundialem w RPA?
LP:W obu krajach organizacja turnieju była bardzo dobra, stadiony bardzo ładne, atmosfera znakomita. Oczywiście inaczej gra się jako gospodarz mistrzostw świata, dlatego turniej w Niemczech wspominam jeszcze lepiej niż mundial w Afryce. Ale jestem pod wrażeniem organizacji w RPA.

PS: Nie miał pan ochoty połamać kilku wuwuzeli?
LP:Mnie one nie przeszkadzały. W telewizji były bardziej meczące niż dla piłkarzy na boisku.

PS: Który mecz reprezentacji Niemiec na mundialu najbardziej zapadł panu w pamięci?
LP:Pokonanie Anglii czy Argentyny to wielka sprawa i będę te mecze długo pamiętać. Ale też z Australią zagraliśmy bardzo dobrze. Trochę tych udanych spotkań więc było.

PS: Czy widział pan, jak w meczu z Anglią piłka po strzale Franka Lamparda odbiła się dobry metr za linią bramkową?
LP:Zobaczyłem to dopiero w telewizji, bo w czasie meczu stałem za daleko.

PS: Był pan zaskoczony, że sędziowie tego nie widzieli?
LP; Na pewno byłem w szoku, że piłka odbija się metr za linią, a gola nie ma.

PS: Czy po porażkach w finale EURO 2008 i półfinale mistrzostw świata reprezentacja Niemiec ma teraz kompleks na punkcie Hiszpanii?
LP:W RPA Hiszpanie zagrali z nami rewelacyjnie, my mieliśmy gorszy moment i stąd porażka. Byli lepsi, zasłużenie wygrali, więc nie ma dyskusji. Ale o kompleksie nie ma mowy.

PS: Który brązowy medal za trzecie miejsce ma dla pana większe znaczenie? Ten sprzed czterech lat, czy ten sprzed miesiąca?
LP:Oba są bardzo ważne, bo pokazują, jak wielki sukces udało nam się odnieść.

PS: A zamieniłby pan dwa brązowe medal z finałów mistrzostw świata i srebrny za drugie miejsce w Europie na jeden złoty?
LP:Oczywiście. Każdy piłkarz marzy o tym, żeby wygrać wielki turniej. Dlatego jeden złoty medal jest cenniejszy od kilku brązowych lub srebrnych.

PS: Cel na EURO 2012 to właśnie złoto?
LP:Chcę koniecznie wygrać ten turniej, przecież będę grać u siebie. Mamy młodą, mocną reprezentację, która chce odnosić sukcesy. Nie mamy na szczęście takich problemów jak Włosi czy Francuzi, gdzie postawiono na starych zawodników i teraz brakuje młodzieży. Będziemy atakować, żeby zdobyć złoty medal.

PS: Reprezentacja Polski ma szansę wyjść z grupy w finałach mistrzostw Europy?
LP:Nie mogę teraz oceniać siły polskiej drużyny, bo przecież ten zespół dopiero się tworzy. Trener Franciszek Smuda dopiero go buduje, szuka piłkarzy za granicą, oby z powodzeniem. Udany turniej w wykonaniu polskich zawodników oraz dobra organizacja mogą w Polsce wywołać taką samą euforię, jaka zaczęła się w Niemczech cztery lata temu i trwa w zasadzie do dzisiaj.

PS: To dobry pomysł, szukać piłkarzy z polskimi korzeniami, którzy jednak z naszym krajem często nie mają już zbyt wiele do czynienia?
LP:To bardzo dobry pomysł, bo w ten sposób można wzmocnić drużynę narodową. Szkoda tylko, że w Polsce zabrali się za to tak późno, przez co wielu zawodników wybrało inaczej. Do mnie też nikt w odpowiednim momencie się nie zgłosił.

PS: Czy gdyby FIFA zmieniła przepisy i pojawiłaby się taka możliwość, to zmieniłby pan reprezentację Niemiec na Polskę?
LP:Na szczęście FIFA nie zmienia przepisów, bo wówczas miałbym duży dylemat. Bo ja naprawdę kocham Polskę.

PS: Właśnie skończył pan tygodniowy urlop w Polsce. Jak wyglądał pana dzień na Śląsku?
LP:Pogoda trochę nie dopisała, więc głównie spędzałem czas na odwiedzaniu rodziny. U każdego dobry obiad lub kolacja, więc nie było źle. Najbardziej się cieszę, że na Śląsku jestem po prostu takim zwyczajnym Łukaszem, a w takiej roli najlepiej się czuję.

PS: Pewnie wybrał pan sobie najbardziej luksusowy hotel w okolicy?
LP:A skąd! Mieszkam u wujka. U niego mam lepiej niż w hotelu.

PS: Kiedy jest pan w Niemczech, tęskni pan za czymś z Polski?
LP:Niczego mi nie brakuje, bo obok moich rodziców jest polski sklep, gdzie wszystko mogę kupić. Może nie smakuje tak dobrze, jak u babci, ale i tak cieszę się, że mam możliwość kupienia polskich wędlin.

PS: Babcia się ucieszyła z przyjazdu wnuka?
LP:Nie tylko babcia. Cała rodzina się cieszyła, że byłem przez tydzień w Polsce. Podczas mundialu trzymali za mnie kciuki, więc mogłem teraz wszystkim osobiście podziękować.

PS: Nie tylko rodzina panu jednak kibicuje. Ma pan fanów w całej Polsce.
LP: Doskonale o tym wiem, bo na mojej stronie internetowej wpisuje się bardzo dużo kibiców z kraju. Polacy mieszkający w Niemczech wspierają mnie tak samo, jak kibice z Polski. Dla mnie to bardzo ważne, że na Śląsku traktowany jestem jak swój, a nie obcy. To dużo dla mnie znaczy i chcę się za to odwdzięczyć.

PS: Podobno planuje pan założenie fundacji. W jakim celu?
LP:Planuję założenie fundacji w Niemczech i w Polsce. Mają pomagać dzieciom z biedniejszych rodzin, a w miarę możliwości przyczynić się do większej tolerancji i przyjaźni między naszymi krajami. Szukamy sponsorów i partnerów, którzy nam pomogą. Myślimy też o budowie boisk dla dzieci, nie tylko na Śląsku, ale w całej Polsce.

PS: Dlaczego chce pan pomagać w Polsce?
LP:Bo Polska też jest moim krajem.

PS: Przyjazd na Śląsk to powrót do ojczyzny? Czy jednak ojczyzną Lukasa Podolskiego jest Kolonia?
LP:Mam dwie ojczyzny, Polskę i Niemcy. Bergheim koło Kolonii, gdzie mieszkają teraz moi rodzice, jest dla mnie tak samo ważne jak Gliwice, Sośnica i Zabrze.

PS: Nie przeraża pana różnica w wyglądzie stadionów w Polsce i Niemczech? Pan tydzień w tydzień gra na nowoczesnych obiektach, a w Polsce nowe stadiony są gorsze od niemieckich obiektów drugiej kategorii.
LP:Najważniejsze, że coś się w Polsce ruszyło, że nie tylko na EURO buduje się nowe stadiony. Szkoda, że w Zabrzu nie powstaje nowy obiekt, który bardzo by się przydał. Ale są nowe autostrady, buduje się stadiony i hale, więc Polska naprawdę się rozwija.

PS: Zostaje pan jednak w przeciętnym 1. FC Köln czy skorzysta z ofert klubów włoskich lub hiszpańskich?
LP:Zostaję w Kolonii. Chcę grać lepiej niż w poprzednim sezonie i mam nadzieję, że poprawimy wyniki. O transferze teraz nie ma mowy. Chcemy awansować w tabeli, jednak pierwszych osiem zespołów Bundesligi ma lepsze warunki, większe pieniądze, więc ciężko będzie dostać się do czołówki, ale to musi być naszym celem.

źr. sports.pl